بسم الله الرحمن الرحیم
(احترام علمی و عملی)
یک چیزی که خیلی در بین مردم رایج شده این است که وقتی با یک نفر مخالفتی می شود به او می‌گویند:
«… اما به عقیده‌ی شما احترام می‌گذارم.»
سؤال اینجاست که به دور از نگاه کلیشه‌ای به این موضوع، چه معنایی برای این جمله می‌توان در نظر گرفت؟
احترام (= حرمت نگه داشتن و پاس داشتن) در چنین جاهایی می‌تواند به دو گونه معنا شود:
1- احترام علمی: به معنای «معتبر شناخته شدن یک نظر و عقیده در فضای علمی»
2- احترام عملی: به معنای «به کار گرفتن آن نظر» یا حداقل به معنای «اجازه دادن به آن نظر برای حضور عملی در فضاهای فردی و اجتماعی».
اما احترام علمی:
روشن است که به رسمیت شناخته شدن در فضای علمی نیازمند صلاحیت‌هایی است که هر نظر و عقیده‌ای دارای آن صلاحیت‌ها نمی‌باشد. بنابراین نمی‌توانیم تنها به خاطر منسوب بودن نظر و عقیده‌ای به یک شخص، آن را در فضای علمی معتبر بشماریم.
اما احترام عملی:
تنها نظراتی می‌توانند وارد صحنه‌ی عمل بشوند که بر اساس بررسی‌های معتبر، احتمال آسیب و ناهنجاری آن برای فرد و جامعه از حد قابل قبولی فراتر نرود. مثلاً هر دارویی که کشف می‌شود، مستقیماً وارد قفسه‌ی داروخانه‌ها نمی‌شود، بلکه باید از فیلترهای متعددی عبور کند تا آن را به عنوان یک ابزار درمانی بپذیرند.
نقشه‌ی ارائه این بحث (که إن شاء الله در طی 6 مطلب ارائه خواهد شد) بدینگونه است:
مطلب 1: طرح سؤال و ارائه‌ی دو کلیدواژه برای پاسخ به مساله (آغاز راه)
مطلب 2 تا 4: ارائه‌ی حدسهایی پیرامون این مساله از طریق ارائه‌ی سه عنوان متفاوت (نگاه خُرد)
مطلب 5: نگاه جامع به کل بحث (نگاه کلان)
مطلب 6: جمع بندی بحث (پایان راه)
مطلب 7: اگر این مطلب نوشته شود، پیرامون آسیب شناسی و کاربرد نابجای احترام به عقیده خواهد بود
(کاربرد مطالب پیش گفته)
ادامه دارد…
