بسم الله الرحمن الرحیم
ج- عادی و عادت از نگاه ارزشی:
به طور کلی عادات به دو دسته‌ی عادات مثبت و منفی یا عادات خوب و بد تقسیم میشوند. (خوب و بد را نظامهای ارزشی تعیین میکنند)
به دست آوردن عادات خوب ارزش به حساب میاید و نسبت به آن در نظام ارزشی دینی ترغیب شده است که نمونه هایی را با هم میبینیم:
«عادت کردن»
1- «عَوِّد نفسَك حُسنَ النيّة و جميلَ المقصد تدرك في مباغيك النجاح» (غررالحكم، ص 92، ح 1602)
سعی کن به حسن نیت و انتخاب اهداف نیکو خو کنی، تا در اهداف و آرزوهایت کامروا شوی.
بسم الله الرحمن الرحیم
الف- تعریف و رابطه‌ی عادت کردن و عادی شدن:
عادت کردن یعنی خو گرفتن که در اثر تکرار یک رفتار حاصل می‌شود.
عادی شدن یعنی روزمره‌گی که در اثر کمرنگ شدن انگیزه حاصل می‌شود.
عادی شدن خاص‌تر از عادت کردن است.
یعنی بعضی از عادتها برای انسان عادی میشوند و برخی از آنها عادی نمی‌شوند.
ب- تفاوت‌ها:
1- هدف داشتن
2- احساس فایده‌ی دستیابی به هدف
3- رشد در اثر رسیدن به هدف
4- علاقه به تکرار عمل
بسم الله الرحمن الرحیم
«کلید گنج»
– اَه! باز این سیب خورد تو سر من! معلومه که همه دست به دست هم دادن تا اعصاب من رو خورد کنم!
– عجب! چرا این سیب‌ها می‌افتند پایین؟! چرا بالا نمیرن؟! پس حتماً نیرویی در زمین اونها رو به طرف خودش میکشه.
اولی رو من می‌گم، دومی رو هم اسحاق نیوتن.
واقعاً چرا من همچین چیزی به ذهنم نرسید؟ چون نیوتن از زاویه‌ی متفاوتی به موضوع نگاه می‌کرد اما من از همون روبه‌رو به موضوع نگاه می‌کنم.
ما عادت کردیم که همه چیز رو همون‌طور که همه نگاه می‌کنن نگاه کنیم! این یعنی حرکت پشت سر بُز گلّه! (دیگه نگفتم کی اینطوری حرکت می‌کنه، که به خودم بی‌احترامی نشه!)
در صورتی می‌تونیم به رشد فکری و روحی برسیم که به موضوعات از زاویه‌های متفاوت نگاه کنیم؛ شاید در زوایای مخفی و تاریک هر چیز، کلیدهای اسراری نهفته باشد که صندوقچه‌های پر از گنج عالَم را بگشاید.
پ.ن.1: Sir Isaac Newton
پ.ن.2: البته در جریان کشف جاذبه، سیبی از درخت سیب توی سر نیوتن نخورده! در پست‌های بعدی این رو بیشتر توضیح میدم.
پ.ن.3: در مورد زاویه‌ی دید و افق دید هم یک پست دیگه میذارم و اونا رو توضیح میدم.
(مطلب 3: زاویه‌ی دید و افق دید)
پ.ن.4: البته همیشه هم پیروی از نظرات دیگران حرکت گوسفندوار نیست. چون گاهی دیگرانی که پشت سرشون راه میافتیم در کارشون تخصص دارن.
