بسم الله الرحمن الرحیم
مأیوس شدن به خاطر شکست‌ها و غرّه شدن به پیروزی‌ها، هر دو باعث سقوط انسان می‌شود.
این معنا به زیبایی در قرآن بیان شده است:
«لِكَيلا تَأْسَوا عَلى ما فاتَكُم و لا تَفرَحوا بِما آتاكُم» (سوره 57: الحدید، آیه: 23)
بر آنچه از دست شما رفته است اندوهگین نشوید و به سبب آنچه به شما داده شده است شادمانی و تکبّر نکنید.
اما چرا چنین است؟
چون تمام زندگی و علم و قدرت انسان از جانب خداست و اگر انسان به این مطلب توجه نداشته باشد در یکی از دو مشکل «یأس» یا «غرور» گرفتار می‌شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
شاید خیلی شنیده باشین که میگن: به نیمه‌ی پر لیوان نگاه کن.
همه‌ی ما وقتی یه مدتی از عمرمون میگذره، کوله‌باری از بدی‌ها و خوبی‌ها، راستی‌ها و کژی‌ها، موفقیت‌ها و شکست‌ها بر دوش داریم و در جاده‌ی زندگی حرکت می‌کنیم.
◊ اگر به نیمه‌ی پر لیوان (موفقیت‌های گذشته) نگاه کنیم دو اثر دارد:
1- با دیدن آنها، انگیزه‌ی قوی‌تری به دست می‌آوریم.
2- ممکن است دچار خودبزرگ‌بینی، غرور، تکبّر، و اعتماد به نفس بیش از اندازه شویم.
◊ اگر به نیمه‌ی خالی لیوان (شکست‌های گذشته) نگاه کنیم هم دو اثر دارد:
1- دیدن آنها هشداری است که باعث می‌شود نسبت به تکرار نکردنِ اشتباه، حساس باشیم.
2- در بیشتر اوقات نگاه کردن به نیمه خالی باعث مأیوس شدن و دلسرد شدن نسبت به زندگی است.
خوب چکار کنیم؟!
بهترین حالت این است که با یک چشم به نیمه‌ی پر لیوان نگاه کنیم تا انگیزه کافی برای حرکت را داشته باشیم و با چشم دیگر نیمه‌ی خالی را در نظر داشته باشیم تا هشداری باشد بر از دست ندادن اوقات آینده.
